Takie oto pytanie usłyszałem ostatnio na jednym ze szkoleń poświęconych PPP.

Kwestia analiz przedrealizacyjnych budzi czasami pewne wątpliwości podmiotów przymierzających się do skorzystania z formuły partnerstwa. Dotyczą one nie tylko samej konieczności sporządzania analiz, ale także ich zakresu.

W nieobowiązującej już ustawie o partnerstwie publiczno-prywatnym z 2005 r. analizy PPP były obowiązkowe. Uczestnicy rynku wskazywali na ten wymóg jako dość nieżyciowy – zresztą bardzo słusznie. Obecnie podmioty publiczne same decydują czy potrzebują analiz, a jeśli tak, to jakich. Ale czy warto z takiej opcji korzystać?

Moim zdaniem tak. Jakkolwiek banalnie to nie zabrzmi, odpowiednie przygotowanie projektu PPP warunkuje jego późniejszy sukces. A analizy przedrealizacyjne są jednym z jego filarów. Ich wyniki stanowią zazwyczaj rodzaj mapy drogowej wskazującej najlepszą drogę do zawarcia umowy partnerskiej i efektywnej realizacji inwestycji. Pozwalają ustrzec się błędów, które skutkować mogą nie tylko trudnościami, ale czasami nawet niemożliwością wdrożenia przedsięwzięcia.

Musisz wiedzieć, że zakres analiz zawsze zależy od założeń inwestycji, którą chciałbyś zrealizować. Inaczej wygląda bowiem etap przygotowawczy do nieskomplikowanego projektu koncesyjnego, inaczej zaś do przedsięwzięcia o złożonym montażu finansowym uwzgledniającym przykładowo środki europejskie. Każdorazowo jednak warto sporządzić analizę prawną i ekonomiczno-finansową. Są one od siebie zależne, a ich wyniki pozwalają na wybór optymalnego modelu organizacyjno-prawnego działań i ustalenie właściwej procedury wyboru partnera prywatnego.

Analizy uzupełniające dotykają z reguły alokacji ryzyk projektowych i kwestii techniczno-technologicznych. Szczególnie istotny jest właśnie rozkład ryzyka. To właśnie on decyduje o wpływie zobowiązań PPP na dług sektora publicznego.

Podsumowując – nie musisz sporządzać analiz PPP. Jeśli jednak poważnie myślisz o powodzeniu planowanej współpracy z zewnętrznym inwestorem, na pewno powinieneś to zrobić.